To, Hetal Mahendrakumar Sangani: तू अब, दे दे मेरा साथ....

હેય, મારું પુર બહાર ખીલેલું ગુલાબ ના ફૂલ કેમ છે? નારાજ છે કે આટલા સમય પછી કેમ તારી યાદ આવી. એવું તો નથી ને કે હું તને ભૂલી ગયો હતો? તો મારી વ્હાલી હેતુ એવું કશું નથી. તું તો મારી સાથે ૨૪ કલાક હોય છે. હા થોડા પારિવારિક કામ-કાજ માં વ્યસ્ત હતો, એટલે તને સમય ના આપી શક્યો. ને એમ પણ તું મારા થી અલગ થોડી છે. એક વાત કહું, લોકો એમ કહે છે કે આજ કાલ મારો વર્તાવ બદલાઈ ગયો છે. હું થોડો ઘમંડી બની ગયો છું. વાતે-વાતે સામે વાળા ને તોડી પાડું છું. એક વાત કહું, હા મારા માં થોડો બદલાવ તો આવ્યો છે, પણ એનું કારણ બીજું છે. હેતુ, હું તને મારા જીવન માં શામેલ કરવા માંગું છું. મારું આ એક સપનું છે. હેતુ, તારા વગર આ હિમાંશુ અધુરો છે. ચકી, તારો પ્રેમ મારી નસો માં લોહી બનીને વહે છે. તારી યાદો મારા હૃદય ની ધડકનો છે. તને મળવાની તડપ જ મને જીવંત રાખે છે. ચકી, અગર હું શરીર છું, તો તું આ શરીર ની આત્મા છે. તારા વગર મારું કોઈ અસ્તિત્વ જ નથી. કાશ, આપને આ જીવન માં એક-બીજા ના થઇ શકીએ..............